नयाँ नेपालको समृद्धिको आधार: पर्वतीय पर्यटन
"समृद्धिको शिखरमा पुग्न, हामीले हिमाल चढ्नु पर्दैन— वस् हामीले आफ्नै हिमाललाई विश्ववजार सामु चिनाए काफी हुन्छ।"
नेपाल—सगरमाथा, अन्नपूर्ण, माछापुच्छ्रे जस्ता हिमशृंखलाले सुशोभित देश। जहाँ हिमाल केवल दृश्य होइन, जीवनशैली, संस्कृति र सम्भावना हो। आज जब हामी “नयाँ नेपाल” को परिकल्पना गर्छौं, त्यसको केन्द्रबिन्दु बन्न सक्छ—पर्वतीय पर्यटन।
तर के साँच्चै नेपालले आफ्नो हिमाली सम्पदालाई समृद्धिको आधार बनाउन सक्छ? सँगसँगै, विश्वका अन्य पर्वतीय मुलुकहरूले कसरी पर्यटनमार्फत देश उकासिरहेका छन्? यस लेखमा यही विषयलाई सरल, तुलनात्मक र प्रेरणादायी रूपमा विश्लेषण गर्न खोजेको छु।
नेपालः हिमालको देश, सम्भावनाको खानी होः
हाम्रो देशमा ८००० मिटरभन्दा अग्ला ८ वटा हिमशिखर छन्, जुन विश्वमै दुर्लभ विशेषता हो। यसका साथै, हजारौं ट्रेकिङ र पदमार्ग, दर्जनौं संस्कृतिहरू, बौद्ध र हिन्दू तीर्थस्थलहरू र साहसिक गतिविधिहरूको अपार सम्भावना।
तर अझै पनि यस्ता अनेकन गन्तव्यहरू प्रचारबिहिन छन्, पूर्वाधारहरु अत्यन्त कमजोर छन्, र स्थानीयहरू पर्यटक हेर्ने मात्र होइन, आर्थिक लाभ लिने पात्र बन्न अझै संघर्षरत छन्।
अब हेरौं, अरूले के गरे?
१. स्विट्जरल्याण्ड — “Luxury Mountain Experience”
स्वच्छ पूर्वाधार, सुन्दर रेल यात्रा, वर्षभरि खुला ट्रेकिङ गन्तव्य।
सिकाइ: नेपालमा पनि उच्च गुणस्तरको ट्रान्सपोर्ट (केबलकार, ट्रेकिङ रुट सुधार) र “year-round tourism” को प्रवर्द्धन हुन सक्छ।
२. भूटान — “High Value, Low Volume”
सीमित पर्यटक, उच्च शुल्क। तर सेवामा गुणस्तर।
सिकाइ: नेपालले पनि केही संवेदनशील ट्रेक र हिमाली क्षेत्रहरूमा 'सस्टेनेबल टुरिज्म ट्याक्स' जस्ता नीति कार्यान्वयन गर्न सक्छ।
३. पेरु — “Culture + Mountains”
Machu Picchu ट्रेक: ट्रेकिङसँगै इतिहास र संस्कृतिको अनुभव।
सिकाइ: लाङटाङ, मुस्ताङ, लुम्बिनी जस्ता गन्तव्यहरूलाई सांस्कृतिक ट्रेकिङसँग जोड्ने अवसर।
४. मोरक्को — “Community-based Mountain Tourism”
Atlas Mountains मा स्थानीय बस्तीहरूसँग मिलेर ट्रेकिङ र होमस्टे अनुभव।
सिकाइ: नेपालमा गुरुङ, शेर्पा, मगर समुदायहरूको सहभागिता वृद्धि गर्दै पर्यटनलाई स्थानीयमुखी बनाउन सकिन्छ।
के गर्न सकिन्छ?
१. पूर्वाधार सुधार
Rural trails, eco-friendly lodges, rescue systems, rural airports.
२. सामुदायिक सहभागिता
स्थानीय गाइड, होमस्टे, हस्तकला, कृषि–सबैलाई पर्यटनसँग जोड्ने।
३. दिगो पर्यटन नीति
ट्रेकिङ रुटहरूमा फोहर व्यवस्थापन, प्लास्टिकमुक्त जोन, सौर्य ऊर्जा प्रवर्द्धन।
४. प्रविधि र ब्राण्डिङ
डिजिटल ट्रेकिङ गाइड, virtual reality अनुभव, अन्तर्राष्ट्रिय मेला/प्रदर्शनीमा नेपाली हिमाली गन्तव्यको प्रचार।
अन्त्यमा :
"नयाँ नेपाल" भन्नाले केवल नयाँ संविधान, सरकार वा योजना मात्र होइन—यो नयाँ सोच र सम्भावनाको मार्ग पनि हो। हिमाल हाम्रो पहिचान मात्र होइन, समृद्धिको ढोका पनि हो।
यदि हामीले स्विट्जरल्याण्ड, भूटान, पेरु वा मोरक्को जस्ता राष्ट्रबाट सही कुरा सिक्न सक्यौं भने, नेपालको हिमाल न केवल हेर्ने वस्तु हुनेछ, यो हामीलाई अघि बढाउने शक्ति बन्नेछ।
Comments
Post a Comment